Prawda o historii satanizmu

Prawda o świecie nie jest łatwa do przyjęcia.

Prawda o świecie nie jest łatwa do przyjęcia,
bo nasza duma ludzka nie pozwala nam
przyznać się nawet przed samym sobą do tego,
że być może całe życie żyliśmy w błędzie.

Historia satanizmu

Opublikowano , autor: W8inG4DeatH


Aleister Crowley


Pierwszym znaczącym pionierem satanizmu i można powiedzieć założycielem był niejaki Aleister Crowley (ur. 1875 roku).
Został on w 1898 roku wtajemniczony do Zakonu Westcotta założonego przez teozofów, opartego na myśli teozoficznej
składającej się z wielu starożytnych religii i filozofii. Tam bardzo szybko wstępował po drabinie wtajemiczeń.
Studiował jogę w Indiach, na Cejlonie i w Birmie. Eksperymentował z narkotykami psychodelicznymi, szukając związku,
który by otworzył wiązary duszy, aby w ten sposób, w duchu, zbadać świat znajdujący się poza światem materialnym.
Spędził noc w Królewskiej Komnacie wielkiej piramidy w Egipcie. Niedługo później (14 marca 1904 roku) w swym pokoju,
niedaleko muzeum Noulak w Kairze, odprawił ceremonię magiczną, przywołującą egipskiego boga Totha, bóstwo mądrości.
Po czym ogłosił światu, że duch, zwany Aiwass lub Aiwaz, wysłannik, przekazał mu specjalne przesłanie.

Uczył on:
Musicie wiedzieć, iż wybrany kapłan i apostoł nieskończonej przestrzeni jest księciem-kapłanem Bestią,
a jego żonie, zwanej Kobietą w Szkarłatach, dana jest wszelka władza. Zgromadzą oni swe dzieci w swej owczarni,
przywiodą chwałę gwiazd do ludzkich serc.

Crowley twierdził, że prawdziwe odrodzenie magii nastąpiło właśnie w 1904 roku,
zainicjowanie tego okultnego prądu wywołało wir, bóle porodowe nowego eonu nazwanego roboczo mianem Równonocy bogów.
Zdarzenie takie powtarza się w odstępach mniej więcej 2000 lat.

W ten sposób idee New Age - Nowej Ery - głoszone przez teozofów, nabrały mocy magicznej i lucyferycznego wymiaru.
Sam Crowley twierdził, że Aiwaz jest:
świętym aniołem opiekuńczym i należy go utożsamiać z diabłem chrześcijan, szatanem.

W wieku 28 lat, w czasie swego pobytu w Kairze, Crowley sformułował teorię i praktykę nazwaną magick.
Twierdził, że można wywołać każdą zmianę przez zastosowanie właściwej siły, gdyż wszechświat jest powiązany wewnętrznie
i doskonale zrównoważony.

Twierdził też:
Każdy człowiek ma prawo wypełnić swoją własną wolę bez obaw, że może to kłócić się z wolą innych,
albowiem, jeśli on znajdzie się we właściwym miejscu, inni ponoszą winę za wchodzenie mu w drogę.
Czyń, cokolwiek zechcesz. Do tego sprowadza się całe prawo.
(Magick 21, 22)

Crowley przyjmował reinkarnację oraz prawo karmy.
Był swoistego rodzaju perfekcjonistą w wykonywaniu magicznych zabiegów. Używał do nich całego zestawu
magicznej broni, czyli przyborów, które dawały mu panowanie nad żywiołami i duchami.
Przybory takie obejmowały poświęcone sztylety, puchary, miecze i różdżki.
Obawiał się, że nawet mała zmiana gestu może przynieść katastrofalne skutki wróżby czy seansu.
Zabił nawet pomocnika, który nie wypełnił jego poleceń wydanych podczas jednego z rytuałów.
Ofiara z krwi człowieka była, wg niego, najpotężniejszą metodą dla uzyskania upragnionego celu.

Zapisał:
By uzyskać możliwie największe duchowe działanie, należy odpowiednio wybrać ofiarę,
która zawiera w sobie największą i najczystszą siłę. Dzieci płci męskiej o doskonałej niewinności
są najbardziej zadowalającą i odpowiednią ofiarą ... Dla niemal wszystkich celów ofiara z ludzi jest najlepsza
(Magick 95, 96).

Crowley nazwał siebie Boskim Dziecięciem, Antychrystem i Panem Nowego Eonu.
Założył własny magiczny zakon Argentinum Astrum, wydawał także swój magazyn The Equinox.
Nawiązał również kontakt z pracującym w Niemczech, Braterstwem Światła dr Karla Kellnera,
znanego pod ezoteryczną nazwą Zakonu Świątyni Wschodu (Ordo Templi Orientis - O.T.O.),
nawiązującą w nazwie do miejsca wschodu słońca, źródła oświecenia.

W 1912 roku O.T.O. (zwany też: Templariusze Orientu) ogłosił, że posiada:
klucz, który otwiera wszystkie tajemnice masońskie i hermetyczne,mianowicie nauki magii seksualnej
wyjaśniające wszystkie bez wyjątku sekrety natury, całą symbolikę wolnomularstwa oraz wszelkie systemy religijne.

Crowley został przyjęty do O.T.O., w Berlinie udzielono mu wtajemniczenia i mianowano
najwyższym i świętym królem Irlandii, Jony oraz całej Brytanii w obrębie Sanktuarium Gnozy,
czyli przywódcą brytyjskiej filii O.T.O., zwanej Mysteria Mystica Maxima (M.M.M.).

Crowley zainspirował także szereg towarzystw magii seksualnej w Stanach Zjednoczonych.
O.T.O. istnieje do dziś. W 1977 roku pozostawało pod przewodnictwem Kennetha Granta,
który w 1946 roku, na rok przed śmiercią Crowleya został jego następcą.

Pod koniec swojego życia Crowley nie był już w stanie logicznie myśleć i sensownie się wypowiadać.
Zmarł w skrajnej nędzy w 1947 roku.
Z pism Crowleya wyrasta i ściśle się na nich opiera Biblia szatana Antona La Veya.


Anton La Vey


Urodził się w rodzinie Cyganów w Kalifornii.
W 1966 roku ogłosił się Najwyższym Kapłanem oraz Magiem Czarnego Obrządku.
Noc 1 maja 1966 roku Noc Walpurgii ogłosił czasem narodzin szatana na ziemi.
Uważał, że jego misją jest zniszczenie chrześcijaństwa.

Jego pisma są antytezami chrześcijaństwa i zostały wyrażone w dziewięciu założeniach:
1. Szatan reprezentuje pobłażanie zamiast abstynencji.
2. Szatan reprezentuje żywiołowe istnienie zamiast uduchowionych snów.
3. Szatan reprezentuje nieskazitelną mądrość zamiast pełnego hipokryzji zakłamania.
4. Szatan reprezentuje dobroć wobec zasługujących na to, zamiast miłości marnotrawionej przez niewdzięcznika.
5. Szatan reprezentuje prawo do zemsty, zamiast zasady nadstawiania drugiego policzka.
6. Szatan reprezentuje odpowiedzialność dla odpowiedzialnych, zamiast troski w stosunku do psychicznych wampirów.
7. Szatan reprezentuje siłę człowieka jako - po prostu innego typu zwierzęcia, któremu czasem wiedzie się lepiej, zwykle jednak gorzej od tych, co chodzą na czterech łapach. On sam z powodu swojego boskiego, duchowego i intelektualnego rozwoju stał się zwierzęciem najbardziej ze wszystkich złowrogim.
8. Szatan reprezentuje wszystkie tak zwane grzechy, ponieważ one prowadzą do fizycznej, umysłowej, czy też emocjonalnej satysfakcji.
9. Szatan był najlepszym przyjacielem, jakiego Kościół kiedykolwiek posiadał, ponieważ dzięki niemu przez te wszystkie lata miał co robić.
(Anton La Vey, The Satanic Bible, New York: Avon Books, 1969, s. 25)

W 1968 roku La Vey napisał Czarną Biblię, która miała być podstawowym kanonem wiary dla czcicieli szatana,
którzy oczekują na jego publiczne objawienie się.

Zawiera ona między innymi:
  • - kanon czarnej mszy
  • - świadectwo nowej Ery Szatana
  • - przepisy, w jaki sposób oddać się całkowicie szatanowi
  • - opis satanistycznego seksu
  • - listę tajemniczych, szatańskich imion i wezwań
  • - dziesięć satanistycznych praw i objawień

Czciciele szatana mają nieustannie przygotowywać się, by szatan, podejmując publiczną działalność,
mógł znaleźć swoich uczniów.